Czym jest symulacja

Symulacja medyczna jest techniką nauczania, która umożliwia uczącym się nabycie umiejętności, kompetencji i wiedzy poprzez uczestniczenie w sytuacjach spotykanych w życiu codziennym.

Odgrywanie ról i analiza przypadku są najczęściej wykorzystywanymi w nauczaniu technikami symulacji. Są to metody, które umożliwiają rozwiązywanie problemów w warunkach rzeczywistych oraz omówienie postępowania zaraz po zakończeniu ćwiczenia. Wymagają one posiadania przez nauczających wcześniejszego praktycznego doświadczenia w przedmiocie.

Jedną z najważniejszych wartości symulacji jest wykorzystanie potencjału i emocjonalnego zaangażowania uczących oraz możliwość poznania przypadku.

Symulacja ma następujące cele:
  • rozwój złożonych umiejętności poznawczych takich jak podejmowanie właściwych decyzji czy ocena sytuacji,
  • pozytywny wpływ na wartości, przekonania i postawy uczącego się,
  • zrozumienie potrzeb drugiej osoby,
  • poprawa umiejętności interpersonalnych,
  • pozbycia się negatywnych postaw i zachowań.
Zaletami symulacji są:
  • poznanie własnych możliwości i ograniczeń,
  • aktywny udział uczestników w procesie nauczania (uczący się nie są pasywnymi odbiorcami informacji),
  • możliwość doświadczenia skutków własnych błędów,
  • natychmiastowa informacja zwrotna do uczącego się, wzmacniająca jego zaangażowanie.

Symulacja znajduje zastosowanie na wszystkich etapach kształcenia, w praktycznie wszystkich dziedzinach medycyny. Poza anestezjologią i intensywną terapią – pionierskimi obszarami symulacji – jest ona również wykorzystywana w chirurgii, ginekologii, kardiologii inwazyjnej, medycynie ratunkowej, neonatologii czy geriatrii.

Ta forma nauczania ma zastosowanie już od pierwszych lat edukacji medycznej, zaczynając od zajęć z pierwszej pomocy do doskonalenia wysokospecjalistycznych umiejętności doświadczonych lekarzy.

Skip to content